Przewodnik:
Batumi
Miasto w południowo – zachodniej Gruzji.
Niepowtarzalny klimat gruzińskiego wybrzeża to efekt działania Wielkiego Kaukazu, który skutecznie zatrzymuje północny chłód. Batumi to miejscowość, gdzie z powodzeniem można połączyć aktywną formę wypoczynku i klasyczny relaks na słońcu. Spacerując po mieście warto zobaczyć park przymorski, ogród botaniczny, uniwersytet, turecki meczet, synagogę, eklektyczne wille i delfinarium. Powstaje tu coraz więcej nowoczesnych hoteli, w tym także słynnych międzynarodowych sieci hotelarskich. Plaże są tu żwirowe i kamieniste. Promenada i okolice Batumi są miłą scenerią dla długich przechadzek nad morzem lub ścieżkami w otoczeniu drzew cytrusowych. W lecie Batumi tętni życiem. Lokalne knajpki, tawerny i restauracje do późnych godzin nocnych gromadzą gwarny zagraniczny tłum.
Kobuleti
Wyjątkowo zielona i urocza miejscowość, z zachwycającą 12-kilometrową plażą o rzadko spotykanym tu piasku. Od XIX wieku budowano tu arystokratyczne rezydencje. Tutejszy unikalny mikroklimat sprzyja leczeniu chorób układu krążenia, układu oddechowego i układu nerwowego. Wyjątkowo piękne okolice zapraszają do zwiedzania. Rejon Adżarii słynie z świetnie zachowanych fortyfikacji, pałaców i budowli sakralnych wzniesionych w I i II wieku. W Gonio wznosi się ogromna warownia o 18 basztach i grubych murach. Gruzini są wyjątkowo serdeczni i gościnni. Często zdarza się, że zapraszają do siebie turystów, by wspólnie zjeść posiłek lub wypić szklankę wina. W Gruzji istnieje tradycja supry, czyli wspólnej uczty przy suto zastawionym stole, której obowiązkowym elementem są poetyckie toasty. Są one wznoszone przede wszystkim winem, a także wódką, ale nigdy piwem. Przy gruzińskim stole rzadko je się zupy. Popularne są za to przekąski, a wśród nich przede wszystkim te na bazie warzyw. Gruzini znają się na jedzeniu, ich kuchnia jest niezwykle aromatyczna, ponieważ stanowi mieszankę smaków. Warto spróbować: phali (potrawy z pokrzywy i orzechów włoskich), mczadi (placków z mąki kukurydzianej), lobio (potrawy z fasoli), chinkami (pierogów-sakiewek z mięsem), kababi (naleśnika z mielonym mięsem) i oczywiście chaczapuri (placków z nadzieniem z tartego solonego sera). Gruzja to najstarszy region winiarski na świecie. Uprawę winorośli rozpoczęto tu już w VII w. p.n.e. W tutejszych piwnicach leżakują wspaniałe i słynne na cały świat wina białe, czerwone i wzmacniane. A w domowych warunkach powstaje wino z owoców zebranych z własnej uprawy.
Kutaisi
Drugie co do wielkości miasto Gruzji, położone w zachodniej Gruzji nad rzeką Rioni, na wysokości 125 – 300 m n.p.m. Liczy sobie ponad 196 tysięcy mieszkańców. Warto zobaczyć tu słynną Katedra Bagrati - w 1994 r. wpisano (wraz z klasztorem Gelati) na listę światowego dziedzictwa kulturalnego i przyrodniczego UNESCO (nr 710). Katedra należy do najwspanialszych zabytków kultury gruzińskiej “złotego wieku”. Obecnie pozostał tylko jej ruiny
Upliscyche
Drugie ze skalnych miast w Gruzji. Nazywane czasami małą Petrą. Warto tu przyjechać, łącząc wyjazd z wizytą w pobliskim Gori, którego największą atrakcją jest zwiedzanie Muzeum Stalina.
Gori
Miasto we wschodniej części Gruzji, leżące na północny zachód od Tbilisi u ujścia rzeki Liakhvi do rzeki Mtkvari (Kura).
Atrakcją turystyczną jest tu tylko Państwowe Muzeum Józefa Stalina - gruzińskie muzeum poświęcone życiu radzieckiego przywódcy, z pochodzenia Gruzina. Znajduje się przy al. Stalina 32. Zostało otworzone 10 listopada 1937 r.
Mccheta
Jedno z najstarszych miast w Gruzji, położona około 20 kilometrów od stolicy Gruzji. W samej Znajduje się tu wpisana w 1994 roku na listę UNESCO Katedra Sweti Cchoweli wraz z innymi zabytkami miasta.
Tibilisi
Największe miasto i jednocześnie stolica Gruzji. Liczy sobie obecnie 1,15 mln osób. Miasto położone jest na wzgórzach nad doliną Kury, nazywanej w języku gruzińskim Mtkwari. To miejsce Tbilisi nowoczesny Zachód i tradycyjny wschód sąsiadują ze sobą.
Warto zobaczyć tu:
- Plac Wolności w Tbilisi - jedno z najważniejszych miejsc w całym Tbilisi. To stąd rozpoczynają się główne ulice, tu także mieści się siedziba władz miasta. Na środku z wysokości kolumny złoci się w słońcu pomnik patrona miasta Świętego Jerzego
- Opera w Tbilisi – Jeden z reprezentacyjnych budynków przy głównej ulicy miasta. Aleja Rustavelego ciągnie się między placami Konstytucji i Wolności i mieszczą się przy niej najważniejsze instytucje w Tbilisi. Wybudowana w końcu XIX wieku Opera nosi imię Zacharia Paliashvilego, znanego kompozytora ówczesnej epoki. Budynek przywodzi na myśl architekturę Bliskiego Wschodu
- Katedra Sioni w Tbilisi - serce gruzińskiego kościoła i do niedawna gówna siedziba Katolikosa czyli zwierzchnika tutejszej cerkwi. Jest to klasyczna gruzińska budowla wykonana z kamienia na planie krzyża greckiego, z kopułą i absydą ołtarzową. Wnętrze pokrywają freski z XIX wieku wykonane przez rosyjskiego artystę Grigorija Gagarina. Obok wznosi się ciekawa klasycystyczna dzwonnica będąca pierwszą budowlą wzniesioną w tym stylu na Zakaukaziu.
- Most Pokoju w Tbilisi - nowoczesny pieszy most nad rzeką Kura. Prowadzi on ze Starego Miasta i jego okolic do dzielnicy Avalbari. Lekka konstrukcja przywodzi na myśl pajęczą sieć, to jedno z ulubionych miejsc spotkań mieszkańców stolicy.
- Narikala – twierdza z IV wieku wybudowana przez Persów w celu obrony doliny. To świetny punkt widokowy na Stare Miasto i położoną na drugim brzegu Kury dzielnicę Avalbari zwieńczoną potężną sylwetką nowej katedry Sameba, to także popularne miejsce spacerów.
- Kosciół Metechi – wizytówka miasta, jeden z najbardziej charakterystycznych punktów miasta. Zbudowany został na planie krzyża greckiego, z ostrosłupową kopułą nad przecięciem naw i absydą otaczającą prezbiterium jest klasycznym przykładem gruzińskiej architektury z tego okresu.
Kazbegi
Dawna nazwa miasta Stepansminda, położonego 12 kilometrów od granicy Rosyjskiej. To najpopularniejsze miasto na Drodze Wojennej położone u podnóża drzemiącego wulkanu Kazbek (5047 m.n.p.m.). Nazwa miasta pochodzi od św. Szczepana, nadana została na cześć mnicha Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego o tym samym imieniu, który zbudował tu erem służący do poboru opłat za przejazd prowadzącym przez góry szlakiem (późniejsza Gruzińska Droga Wojenna}. Nazwa Kazbegi została zmieniona podczas okupacji sowieckiej w 1925 r. Miała upamiętnić lokalnego przywódcę, który po przyjęciu protektoratu Imperium Rosyjskiego nad Gruzją pomógł stłumić antyrosyjską rewolucją. W 2006 r. powrócono do pierwotnej nazwy miasta.
Gergeti
Kościół Cminda Sameba (Świętej Trójcy) powszechnie jest określany jako „Gergeti“ (od nazwy wzgórza świątynnego, na którym stoi. Kościół położony jest na wysokości 2400 m n.p.m. Po jego wschodniej stronie znajduje się głęboka kotlina, w której leży miasto Kazbegi, zaś po przeciwnej stronie góruje majestatyczny, drzemiący wulkan Mkinwarcweri, czyli Kazbek (5047 m n.p.m.).
Signagi
Miasto we wschodniej Gruzji w regionie Kachetia, jedno z najmniejszych miast w Gruzji. Miasto żyje z produkcji wina i tradycyjnych dywanów. Miasto i jego okolica znana jest z pięknych krajobrazów oraz zabytków. Obecnie jest to ważny ośrodek turystyczny Gruzji.
Monastyr Bodbe
Kompleks klasztorny i siedziba biskupów kachijskich. Znajduje się 2 km od miasta w rejonie Kachetia w Gruzji. Wybudowany został w IX w., przeszedł gruntowną przebudowę w XVII w. Monastyr funkcjonuje obecnie jako opactwo. Jest jednym z głównych miejsc pielgrzymkowych w Gruzji.
Borjomi
Gruzińskie uzdrowisko położone w górach Małego Kaukazu, w dolinie rzeki Kury. Eksploatację źródła wody rozpoczął w 1890 r. Michaił Mikołajewicz Romanow. W latach trzydziestych XX-wieku odkryto tu chlorkowo-wodorowo-węglanowo-sodowo-wapniowe wody mineralne, mające leczniczy wpływ na drogi żółciowe i choroby przewodu pokarmowego. W czasach sowieckich miasto zyskało status modnego uzdrowiska.
Twierdza Chertwisi
Twierdza obronna położona na wierzchołku skały w wąskim kanionie przy zbiegu rzek Mtkwari i Parawan.
Wardzia
Jedno z wielu skalnych miast, które można zobaczyć na terenie Gruzji. Ten wyżłobiony w zboczu góry Eruszeli klasztor znajduje się na południu, niedaleko miasta Aspindza. Został założony w 1185 roku jako schronienie przed Mongołami i mieścił ponad sześć tysięcy komnat. Miasto, do którego można było dotrzeć przez kilka dobrze ukrytych tuneli w pobliżu rzeki Kura, miało kościół, salę tronową i skomplikowany system irygacyjny nawadniający tarasowe pola uprawne. Częściowo zniszczyło je trzęsienie ziemi w roku 1283, a najazd Persów w 1551 roku na dobre zakończył życie klasztoru. Obecnie Wardzia jest główną atrakcją turystyczną w regionie Samcche-Dżawachetia. Miejsce jest utrzymywane przez małą grupkę mnichów i za niewielką opłatą można je zwiedzać.
Batumi
Miasto w południowo-zachodniej Gruzji, na wybrzeżu Morza Czarnego. W 2014 r. miasto liczyło około 161 tysięcy mieszkańców.
Modny, letni kurort, który dla mieszkańców bloku radzieckiego oznaczał luksu i przepych.
Teraz można podziwiać nową twarz Batumi – po trwających kilka lat pracach rewaloryzacyjnych miasto może się poszczycić odrestaurowanym starym miastem, a także ładnym Parkiem Przymorskim. Kafejki, kluby nocne i restauracje to miejsca spotkań mieszkańców i turystów z całego świata, których co roku przybywa tu coraz więcej.
Jedną z nowszych atrakcji Batumi jest zbudowana kosztem ok. pół miliona USD podświetlana fontanna, z której będzie można napić się prawdziwego samogonu (czaczy). Warto także wybrać się do słynnego Ogrodu Botanicznego, położonego około 6 km od centrum miasta.
HERBACIANE POLA
Herbaciane pola znane w Polsce z przeboju Filipinek z 1964 r. przeniosły się co prawda gdzie indziej, ale nadal można w Gruzji podziwiać uprawy herbaty tworzące niecodzienne, malownicze krajobrazy, które zdecydowanie warto zobaczyć. Herbata na skalę przemysłową zaistniała w Gruzji na początku XX w. i były to najbardziej na północ położone plantacje na świecie. Nasiona sprowadzano z Indii, Chin i Cejlonu. Krzewy herbaciane wspaniale komponują się z rozległymi wzgórzami.
GRUZIŃSKA UCZTA
W Gruzji istnieje tradycja supry, czyli wspólnej uczty przy suto zastawionym stole. Podczas supry ważne jest także to co się pije. Gruzińskie wina, które w większości pochodzą z Kachetii, zawdzięczają swój doskonały smak idealnym warunkom klimatycznym panującym w okolicy. Gruzińska biesiada to prawdziwy spektakl. Długie, zakończone puentą toasty są urozmaiceniem każdej uczty, nad którą czuwa tamada czyli wodzirej. To właśnie on decyduje, kiedy wznoszony jest toast dba o to, aby nikomu nic brakowało. Najsłynniejszy gruziński toast to „Sakartwelos Guamardżos!" ."Sakartwelos" to Gruzja, a "Guamardżos"- na zdrowie. W tym kontekście znaczy to także "Za Gruzję!"
Batumi
Miasto w południowo – zachodniej Gruzji.
Niepowtarzalny klimat gruzińskiego wybrzeża to efekt działania Wielkiego Kaukazu, który skutecznie zatrzymuje północny chłód. Batumi to miejscowość, gdzie z powodzeniem można połączyć aktywną formę wypoczynku i klasyczny relaks na słońcu. Spacerując po mieście warto zobaczyć park przymorski, ogród botaniczny, uniwersytet, turecki meczet, synagogę, eklektyczne wille i delfinarium. Powstaje tu coraz więcej nowoczesnych hoteli, w tym także słynnych międzynarodowych sieci hotelarskich. Plaże są tu żwirowe i kamieniste. Promenada i okolice Batumi są miłą scenerią dla długich przechadzek nad morzem lub ścieżkami w otoczeniu drzew cytrusowych. W lecie Batumi tętni życiem. Lokalne knajpki, tawerny i restauracje do późnych godzin nocnych gromadzą gwarny zagraniczny tłum.
Kobuleti
Wyjątkowo zielona i urocza miejscowość, z zachwycającą 12-kilometrową plażą o rzadko spotykanym tu piasku. Od XIX wieku budowano tu arystokratyczne rezydencje. Tutejszy unikalny mikroklimat sprzyja leczeniu chorób układu krążenia, układu oddechowego i układu nerwowego. Wyjątkowo piękne okolice zapraszają do zwiedzania. Rejon Adżarii słynie z świetnie zachowanych fortyfikacji, pałaców i budowli sakralnych wzniesionych w I i II wieku. W Gonio wznosi się ogromna warownia o 18 basztach i grubych murach. Gruzini są wyjątkowo serdeczni i gościnni. Często zdarza się, że zapraszają do siebie turystów, by wspólnie zjeść posiłek lub wypić szklankę wina. W Gruzji istnieje tradycja supry, czyli wspólnej uczty przy suto zastawionym stole, której obowiązkowym elementem są poetyckie toasty. Są one wznoszone przede wszystkim winem, a także wódką, ale nigdy piwem. Przy gruzińskim stole rzadko je się zupy. Popularne są za to przekąski, a wśród nich przede wszystkim te na bazie warzyw. Gruzini znają się na jedzeniu, ich kuchnia jest niezwykle aromatyczna, ponieważ stanowi mieszankę smaków. Warto spróbować: phali (potrawy z pokrzywy i orzechów włoskich), mczadi (placków z mąki kukurydzianej), lobio (potrawy z fasoli), chinkami (pierogów-sakiewek z mięsem), kababi (naleśnika z mielonym mięsem) i oczywiście chaczapuri (placków z nadzieniem z tartego solonego sera). Gruzja to najstarszy region winiarski na świecie. Uprawę winorośli rozpoczęto tu już w VII w. p.n.e. W tutejszych piwnicach leżakują wspaniałe i słynne na cały świat wina białe, czerwone i wzmacniane. A w domowych warunkach powstaje wino z owoców zebranych z własnej uprawy.
Kutaisi
Drugie co do wielkości miasto Gruzji, położone w zachodniej Gruzji nad rzeką Rioni, na wysokości 125 – 300 m n.p.m. Liczy sobie ponad 196 tysięcy mieszkańców. Warto zobaczyć tu słynną Katedra Bagrati - w 1994 r. wpisano (wraz z klasztorem Gelati) na listę światowego dziedzictwa kulturalnego i przyrodniczego UNESCO (nr 710). Katedra należy do najwspanialszych zabytków kultury gruzińskiej “złotego wieku”. Obecnie pozostał tylko jej ruiny
Upliscyche
Drugie ze skalnych miast w Gruzji. Nazywane czasami małą Petrą. Warto tu przyjechać, łącząc wyjazd z wizytą w pobliskim Gori, którego największą atrakcją jest zwiedzanie Muzeum Stalina.
Gori
Miasto we wschodniej części Gruzji, leżące na północny zachód od Tbilisi u ujścia rzeki Liakhvi do rzeki Mtkvari (Kura).
Atrakcją turystyczną jest tu tylko Państwowe Muzeum Józefa Stalina - gruzińskie muzeum poświęcone życiu radzieckiego przywódcy, z pochodzenia Gruzina. Znajduje się przy al. Stalina 32. Zostało otworzone 10 listopada 1937 r.
Mccheta
Jedno z najstarszych miast w Gruzji, położona około 20 kilometrów od stolicy Gruzji. W samej Znajduje się tu wpisana w 1994 roku na listę UNESCO Katedra Sweti Cchoweli wraz z innymi zabytkami miasta.
Tibilisi
Największe miasto i jednocześnie stolica Gruzji. Liczy sobie obecnie 1,15 mln osób. Miasto położone jest na wzgórzach nad doliną Kury, nazywanej w języku gruzińskim Mtkwari. To miejsce Tbilisi nowoczesny Zachód i tradycyjny wschód sąsiadują ze sobą.
Warto zobaczyć tu:
- Plac Wolności w Tbilisi - jedno z najważniejszych miejsc w całym Tbilisi. To stąd rozpoczynają się główne ulice, tu także mieści się siedziba władz miasta. Na środku z wysokości kolumny złoci się w słońcu pomnik patrona miasta Świętego Jerzego
- Opera w Tbilisi – Jeden z reprezentacyjnych budynków przy głównej ulicy miasta. Aleja Rustavelego ciągnie się między placami Konstytucji i Wolności i mieszczą się przy niej najważniejsze instytucje w Tbilisi. Wybudowana w końcu XIX wieku Opera nosi imię Zacharia Paliashvilego, znanego kompozytora ówczesnej epoki. Budynek przywodzi na myśl architekturę Bliskiego Wschodu
- Katedra Sioni w Tbilisi - serce gruzińskiego kościoła i do niedawna gówna siedziba Katolikosa czyli zwierzchnika tutejszej cerkwi. Jest to klasyczna gruzińska budowla wykonana z kamienia na planie krzyża greckiego, z kopułą i absydą ołtarzową. Wnętrze pokrywają freski z XIX wieku wykonane przez rosyjskiego artystę Grigorija Gagarina. Obok wznosi się ciekawa klasycystyczna dzwonnica będąca pierwszą budowlą wzniesioną w tym stylu na Zakaukaziu.
- Most Pokoju w Tbilisi - nowoczesny pieszy most nad rzeką Kura. Prowadzi on ze Starego Miasta i jego okolic do dzielnicy Avalbari. Lekka konstrukcja przywodzi na myśl pajęczą sieć, to jedno z ulubionych miejsc spotkań mieszkańców stolicy.
- Narikala – twierdza z IV wieku wybudowana przez Persów w celu obrony doliny. To świetny punkt widokowy na Stare Miasto i położoną na drugim brzegu Kury dzielnicę Avalbari zwieńczoną potężną sylwetką nowej katedry Sameba, to także popularne miejsce spacerów.
- Kosciół Metechi – wizytówka miasta, jeden z najbardziej charakterystycznych punktów miasta. Zbudowany został na planie krzyża greckiego, z ostrosłupową kopułą nad przecięciem naw i absydą otaczającą prezbiterium jest klasycznym przykładem gruzińskiej architektury z tego okresu.
Kazbegi
Dawna nazwa miasta Stepansminda, położonego 12 kilometrów od granicy Rosyjskiej. To najpopularniejsze miasto na Drodze Wojennej położone u podnóża drzemiącego wulkanu Kazbek (5047 m.n.p.m.). Nazwa miasta pochodzi od św. Szczepana, nadana została na cześć mnicha Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego o tym samym imieniu, który zbudował tu erem służący do poboru opłat za przejazd prowadzącym przez góry szlakiem (późniejsza Gruzińska Droga Wojenna}. Nazwa Kazbegi została zmieniona podczas okupacji sowieckiej w 1925 r. Miała upamiętnić lokalnego przywódcę, który po przyjęciu protektoratu Imperium Rosyjskiego nad Gruzją pomógł stłumić antyrosyjską rewolucją. W 2006 r. powrócono do pierwotnej nazwy miasta.
Gergeti
Kościół Cminda Sameba (Świętej Trójcy) powszechnie jest określany jako „Gergeti“ (od nazwy wzgórza świątynnego, na którym stoi. Kościół położony jest na wysokości 2400 m n.p.m. Po jego wschodniej stronie znajduje się głęboka kotlina, w której leży miasto Kazbegi, zaś po przeciwnej stronie góruje majestatyczny, drzemiący wulkan Mkinwarcweri, czyli Kazbek (5047 m n.p.m.).
Signagi
Miasto we wschodniej Gruzji w regionie Kachetia, jedno z najmniejszych miast w Gruzji. Miasto żyje z produkcji wina i tradycyjnych dywanów. Miasto i jego okolica znana jest z pięknych krajobrazów oraz zabytków. Obecnie jest to ważny ośrodek turystyczny Gruzji.
Monastyr Bodbe
Kompleks klasztorny i siedziba biskupów kachijskich. Znajduje się 2 km od miasta w rejonie Kachetia w Gruzji. Wybudowany został w IX w., przeszedł gruntowną przebudowę w XVII w. Monastyr funkcjonuje obecnie jako opactwo. Jest jednym z głównych miejsc pielgrzymkowych w Gruzji.
Borjomi
Gruzińskie uzdrowisko położone w górach Małego Kaukazu, w dolinie rzeki Kury. Eksploatację źródła wody rozpoczął w 1890 r. Michaił Mikołajewicz Romanow. W latach trzydziestych XX-wieku odkryto tu chlorkowo-wodorowo-węglanowo-sodowo-wapniowe wody mineralne, mające leczniczy wpływ na drogi żółciowe i choroby przewodu pokarmowego. W czasach sowieckich miasto zyskało status modnego uzdrowiska.
Twierdza Chertwisi
Twierdza obronna położona na wierzchołku skały w wąskim kanionie przy zbiegu rzek Mtkwari i Parawan.
Wardzia
Jedno z wielu skalnych miast, które można zobaczyć na terenie Gruzji. Ten wyżłobiony w zboczu góry Eruszeli klasztor znajduje się na południu, niedaleko miasta Aspindza. Został założony w 1185 roku jako schronienie przed Mongołami i mieścił ponad sześć tysięcy komnat. Miasto, do którego można było dotrzeć przez kilka dobrze ukrytych tuneli w pobliżu rzeki Kura, miało kościół, salę tronową i skomplikowany system irygacyjny nawadniający tarasowe pola uprawne. Częściowo zniszczyło je trzęsienie ziemi w roku 1283, a najazd Persów w 1551 roku na dobre zakończył życie klasztoru. Obecnie Wardzia jest główną atrakcją turystyczną w regionie Samcche-Dżawachetia. Miejsce jest utrzymywane przez małą grupkę mnichów i za niewielką opłatą można je zwiedzać.
Batumi
Miasto w południowo-zachodniej Gruzji, na wybrzeżu Morza Czarnego. W 2014 r. miasto liczyło około 161 tysięcy mieszkańców.
Modny, letni kurort, który dla mieszkańców bloku radzieckiego oznaczał luksu i przepych.
Teraz można podziwiać nową twarz Batumi – po trwających kilka lat pracach rewaloryzacyjnych miasto może się poszczycić odrestaurowanym starym miastem, a także ładnym Parkiem Przymorskim. Kafejki, kluby nocne i restauracje to miejsca spotkań mieszkańców i turystów z całego świata, których co roku przybywa tu coraz więcej.
Jedną z nowszych atrakcji Batumi jest zbudowana kosztem ok. pół miliona USD podświetlana fontanna, z której będzie można napić się prawdziwego samogonu (czaczy). Warto także wybrać się do słynnego Ogrodu Botanicznego, położonego około 6 km od centrum miasta.
HERBACIANE POLA
Herbaciane pola znane w Polsce z przeboju Filipinek z 1964 r. przeniosły się co prawda gdzie indziej, ale nadal można w Gruzji podziwiać uprawy herbaty tworzące niecodzienne, malownicze krajobrazy, które zdecydowanie warto zobaczyć. Herbata na skalę przemysłową zaistniała w Gruzji na początku XX w. i były to najbardziej na północ położone plantacje na świecie. Nasiona sprowadzano z Indii, Chin i Cejlonu. Krzewy herbaciane wspaniale komponują się z rozległymi wzgórzami.
GRUZIŃSKA UCZTA
W Gruzji istnieje tradycja supry, czyli wspólnej uczty przy suto zastawionym stole. Podczas supry ważne jest także to co się pije. Gruzińskie wina, które w większości pochodzą z Kachetii, zawdzięczają swój doskonały smak idealnym warunkom klimatycznym panującym w okolicy. Gruzińska biesiada to prawdziwy spektakl. Długie, zakończone puentą toasty są urozmaiceniem każdej uczty, nad którą czuwa tamada czyli wodzirej. To właśnie on decyduje, kiedy wznoszony jest toast dba o to, aby nikomu nic brakowało. Najsłynniejszy gruziński toast to „Sakartwelos Guamardżos!" ."Sakartwelos" to Gruzja, a "Guamardżos"- na zdrowie. W tym kontekście znaczy to także "Za Gruzję!"